Kledingmerken zijn dus ooit begonnen met het produceren in lagelonenlanden om op arbeidskosten te besparen. Op zich een goed idee. Ze hebben toen zwart op wit gezet dat hun arbeiders een leefbaar loon zouden krijgen. Dat is raar..? Allereerst liggen de lonen al laag, en daarbij: heftig als je er bewust voor kiest om je werknemers minder dan een leefbaar loon te geven. Maar blijkbaar was dit nodig, sterker nog: blijkbaar was dit niet voldoende, want al scrollend op Facebook kwam ik van de week dit artikel tegen van nu.nl. Schone Kleren Campagne (SKC) heeft hier onderzoek naar gedaan en bijna geen enkel bedrijf kon aantonen dat ze hun arbeiders een leefbaar loon geven voor hun werk.
'Zo is het minimumloon in Bangladesh slechts een kwart van een leefbaar loon,' Een kwart, dat is echt treurig. En lees deze: 'In veel Oost-Europese landen is dit verschil zelfs nog groter en verdienen makers slechts een zesde van een leefbaar inkomen.' Één zesde. Dat is 16%. Een leefbaar loon betekent dat je genoeg verdient voor eten, huur, zorg, scholing, kleren, vervoer en wat spaargeld. Dus met 16% daarvan moet je alles schrappen behalve het eten? Ze hebben dit onderzoek gedaan bij Adidas, Amazon, C&A, Decathlon, Fruit of the Loom, Gap, G-Star RAW, Gucci, H&M, Hugo Boss, Inditex, Levi’s, Nike, Primark, Puma, PVH, Tchibo, Under Armour, Uniqlo en Zalando. En Gucci is de winnaar! De rest is allemaal gezakt.
Ik heb nog even dat rapport van SKC gecheckt want ergens snap je niet hoe dit kan, in Nederland hebben wij toch ook een minimumloon waar we ons over het algemeen aan houden. In het rapport leggen ze uit dat de industrie en de overheid in lagelonenlanden dit systeem in stand houden. Wanneer de overheid aangeeft de lonen omhoog te willen gooien, zijn de fabrieken bang dat bedrijven de kleding niet meer door hen zullen laten maken. Bedrijven kijken naar de goedkoopste arbeid, en als het in t ene land duurder is gaan ze net zo makkelijk ergens anders naartoe. Dus adviseren fabrieken tégen hogere lonen omdat er anders duizenden (? of meer, geen idee) arbeiders zonder werk komen te zitten.
En dan nu de verlossende oplossing: Als bedrijven contractueel zouden vastleggen dat zij bij hun huidige fabrieken blijven produceren -óók als die overstappen op een leefbaar loon- dan kan de overheid de lonen omhoog gooien. En dan is iedereen gelukkig. Behalve misschien de bedrijven, want die moeten meer betalen voor de productie. Maar dat is ook wel realistisch toch?
